Pielgrzymka na Daleki Wschód dzień 10

31.01.2013r., czwartek

10-ty dzień pielgrzymki rozpoczęliśmy Mszą Św. o godz. 7:30. Po lekkim śniadaniu wyruszyliśmy na zwiedzania pierwszej stolicy Laosu – Luang Prabang. Miasto w 1353r. zostało stolicą królestwa Lan Xang, od którego wywodzi się historia powstania Laosu. Początkowo nosiło nazwę Xieng Tong ( Dystrykt Złotego Miasta), a od podarowanego w 1359r, królowi Fa Ngum przez władcę Khmerów wizerunku syngaleskiego Buddy zwanego Phra Bang zyskało nazwę obecną. 200 lat później przeniesiono stolicę do Vientian.

Po upadku i rozpadzie pierwszego królestwa laotańskiego miasto było stolicą mniejszego państwa. Zabytkowe centrum Luang Prabang chronione od 1995r.  przez UNESCO, zajmuje półwysep otoczony wodami zbiegających się rzek Mekong i Nam Khan.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od najstarszej oryginalnie zachowanej świątyni Wat Xieng Thong (Klasztor Złotego Miasta) położonej niemal na końcu półwyspu, nad brzegiem Mekongu. Przykryta rozłożystymi, niskimi dachami, zbudowana została w 1560r. w stylu laotańskim przez króla Setthathiratha (1534-1572). W sinie układ ośmiu masywnych filarów ozdobionych złotym ornamentem  kieruje wzrok ku wizerunkom Buddy w głębi, strop z motywem kół prawa. Na zewnątrz, w tylnej części sinu znajduje się kunsztowna, umieszczona na ciemnoczerwonym tle mozaika, przedstawiająca Drzewo Życia. Zestawienie złota z czerwienią nadaje świątyni prawdziwie królewski wyraz. Z sinem sąsiadują mniejsze budynki, m. in. kaplica mieszcząca figurę spoczywającego Buddy. Kaplica cechuje się finezyjnymi dekoracjami. Na jej zewnętrznej ścianie, z tyłu, umieszczono mozaikę obrazującą życie laotańskiej wsi.
W budynku przy wschodniej bramie przechowywany jest królewski karawan.

Po obejrzeniu kompleksu świątyni Wat Xieng Thong udaliśmy się uliczkami zabytkowego miasta w kierunku Pałacu Królewskiego. Po drodze mijaliśmy kilka mniejszych świątyń. Szczególna uwagę zwróciliśmy na świątynię Wet Saen (Świątynia Stu Tysięcy). Powstała na początku XVIII wieku, wzorowana jest na sztuce środkowego Syjamu. Znajduje się w niej posąg stojącego Buddy.
Innym ciekawym obiektem mijanym w drodze do pałacu był budynek szkoły. Wybudowany w stylu francuskim, rozłożysty, jednokondygnacyjny, otoczony dużym placem, gdzie znajduje się maszt. Na placu tym odbywają  się apele i uroczystości szkolne. Poza tym wiele niskich, dwukondygnacyjnych budynków, w których na parterze zlokalizowane są sklepiki, bary, restauracje. Wreszcie dotarliśmy do Pałacu Królewskiego, który po zmianie monarchii w czasie rewolucji w 1975r. jest muzeum.

Pałac Królewski (Haw Kham) został zbudowany w 1904r. na miejscu wcześniej istniejącego, a rozebranego pałacu przez króla Sisavanga Vonga w konwencji łączącej klasyczny styl laotański z francuskim. Budowla na planie podwójnego krzyża stoi na wielowarstwowym cokole.

Po zakupieniu biletów, tradycyjnym zdjęciu butów, pozostawieniu torebek, kamer, aparatów fotograficznych (których pilnowała pani Basia) – weszliśmy do budynku. Po minięciu holu weszliśmy do Sali Tronowej pośrodku, której stał złoty pięknie rzeźbiony i ozdobiony tron. Ściany pomieszczenia ozdobione zostały przepięknymi mozaikami. Po drodze obejrzeliśmy zgromadzoną kolekcję broni, szczególnie mieczy i szabel. Przechodząc dalej mogliśmy podziwiać bibliotekę królewską, sypialnie króla i królowej, jadalnię, pokój dzienny, a w nim piękne: naczynia z porcelany, parawany i obrazy zdobione laką, a na ścianach freski i mozaiki. W dawnym pokoju dziecięcym zgromadzona została kolekcja instrumentów muzycznych, masek, koron, strojów tancerzy i tancerek. W jednej z sal, z osobnym wejściem od strony tarasu, znajduje się kaplica z najcenniejszym obiektem muzealnym posążkiem Buddy Phra Bang. Posążek ten waży ponad 50 kg, mierzy 83 cm wysokości, jest pokryty złotem, a odlany został z brązu i srebra.  W pomieszczeniu tym znajdują się również pięknie haftowane jedwabne parawany i rzeźbione kły słoniowe.

Po opuszczeniu budynku można było podziwiać niewielki pałacowy park i stojące tam pod zadaszeniem dwa złote powozy wykorzystywane w czasie uroczystości oraz pałacowy budynek Teatru Baletu Królewskiego, stojący przed nim posąg króla Sisavanga Vonga, a także usytuowaną na przeciw teatru świątynię.

W czasie wolnym, niektórzy udali się na 100 metrowe wzniesienie, na którego szczyt prowadzi 328 stopni schodów. Stoi tam świątynia That Chom Si z efektowną złotą stupą  w klasycznej laotańskiej formie. Ci, którzy jej nie poszli oglądać, zwiedzali pobliskie sklepiki i targ.

Ok. godz. 13-tej poszliśmy na obiad. Po pożywnej zupie i szybkim spakowaniu bagaży miejscowymi taksówkami (pojazd zrobiony z motocykla) udaliśmy się na lotnisko, skąd ok. godz. 16:10 wylecieliśmy samolotem Bangkok Airways do Bangkoku.

Nasz wylot nieco się opóźnił ze względu na przybycie delegacji państwowej Tajlandii do Laosu, na pokładzie samolotu ROGAL TAI AIR FORCE.

Po ok. 2 godzinach  lotu zakłócanego turbulencjami przybyliśmy do Bangkoku. Kolejną godzinę zajęła nam podróż do hotelu De’Moc. Po przydzieleniu pokojów udaliśmy się na spoczynek.