SKARBY ŚLĄSKIEJ ZIEMI - Orle Gniazda

8.00 – Msza  i wyjazd z ul. Gawronów 20 

 

SOSNOWIEC –CHABRÓW 2 -  Parafia Świętego Brata Alberta w Sosnowcu - rzymskokatolicka parafia, położona w dekanacie sosnowieckim - św. Tomasza Apostoła, diecezji sosnowieckiej, metropolii częstochowskiej w Polsce, erygowana w 1986 roku. Ks. Prob. Janusz Bochenek. Nawiedzenie kościoła. KAWA + Bingo

 

SIEWIERZ - Kościół św. Jana Chrzciciela – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w Siewierzu, jeden z najstarszych kościołów w Polsce. Do XV wieku kościół parafialny, później filialny, obecnie pełni funkcję kaplicy cmentarnej; Zamek w Siewierzu – ruiny zamku biskupów krakowskich. Kościół św. Macieja Apostoła – rzymskokatolicka świątynia  w stylu barokowo - klasycystycznym.   Kościół wybudowany został w pierwszej połowie XV w. W późniejszym czasie dwukrotnie był przebudowywany przez biskupów: Piotra Gembickiego w latach 1647-1657 i Kajetana Sołtyka w latach 1782-1784. Świątynię otacza mur z XVIII w. z wyróżnioną bramą biskupią.

Rezerwat przyrody Góra Zborów – rezerwat przyrody nieożywionej na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej położony nieopodal wsi Podlesice, W granicach rezerwatu, o powierzchni 45,00 ha, leżą dwa wzgórza: Góra Zborów i Kołaczyk, oba gęsto pokryte wapiennymi ostańcami o wysokości do 30 metrów, na ścianach których znajdują się liczne drogi wspinaczkowe. Zjawiska krasowe ukształtowały jaskinie (m.in. Jaskinia Głęboka – udostępniona dla ruchu turystycznego) i leje krasowe. Sama Góra Zborów – najwyższe wzniesienie byłego województwa częstochowskiego (462 m) – jest punktem widokowym (wieńczy go wieżyczka triangulacyjna wmurowana przez Niemców podczas okupacji. Na terenie rezerwatu występuje około 210 gatunków roślin naczyniowych. Szata roślinna ma tu charakter strefowo-pasmowy. Licząc od podnóża, Górę Zborów porasta kolejno: las sosnowy, miejscami płaty lasów grądowych, buczyna sudecka z żywcem dziewięciolistnym w runie, buczyna kwaśna i murawy kserotermiczne. Najwyżej znajdują się zbiorowiska naskalne. Rezerwat leży na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 „Ostoja Kroczycka” oraz na terenie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd. Rosną tu: szakłak, dereń, głóg, tarnina i leszczyna oraz murawy kserotermiczne i roślinność naskalna. W wielu miejscach dużą powierzchnię porastają priorytetowe płaty jałowca pospolitego na podłożu wapiennym. Jest to środowisko życia ptactwa – gniazduje tu m.in. puchacz, drozd skalny, krzyżodziób sosnowy oraz krzyżodziób świerkowy, kopciuszek i dzierzba rudogłowa. 

 

BOBOLICE - Wieś założona została prawdopodobnie na prawie polskim i początkowo była własnością królewską. Około 1350–1352 obok wsi król polski Kazimierz III Wielki zbudował warowny zamek. W 1370 król polski Ludwik Węgierski z okazji swojej koronacji nadaje Władysławowi Opolczykowi zamek bobolicki wraz z przyległymi wsiami. W 1396 Jagiełło zajmuje zamki znajdujące się we władaniu Władysława Opolskiego w tym również Bobolice. Od tego momentu miejscowość należy do Korony Królestwa Polskiego. W 1418 dokumenty historyczne wzmiankują sołtysa urzędującego we wsi. W drugiej połowie XVI wieku miejscowość posiadał sekretarz królewski, kanonik krakowski oraz archidiakon warszawski Stanisław Fogelweder. W 1589 w Brańsku zrobił on swoim synom zapis ze swoich dóbr, na które składały się wieś i zamek Bobolice, Zdów, Ogorzelnik, Tomiszowice, Stary Folwark zwany Lgota, Niegowa oraz Niegówka, pustka, należąca do kościoła w Niegowie. Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Aktualnie wieś jest ośrodkiem wypoczynkowym. Największą atrakcją turystyczną wsi jest położony na Szlaku Orlich Gniazd zamek. ZAMEK HOTEL BOBLICE RESTAURACJA tel 34 328 80 02; 34 317 10 38.

 

MIRÓW - Zamek w Mirowie został zbudowany w czasach Kazimierza Wielkiego około połowy XIV wieku obok wsi Mirów. Historycy przypuszczają, że już wcześniej istniały w tym miejscu zabudowania drewniano-ziemne. Początkowo warownię tworzyła kamienna strażnica podległa pod pobliski zamek w Bobolicach, która wraz z nim wchodziła w skład systemu obronnego znanego dziś jako Orle Gniazda. Strażnica ta należała do szlacheckiego rodu Lisów, którzy byli również właścicielami pobliskiego zamku w Koziegłowach. Jako pierwsi zainicjowali oni rozbudowę umocnień do formy rycerskiego zamku. W 1378 warownia ta nadana została jako lenno Władysławowi Opolczykowi przez Ludwika Węgierskiego, jednak za prowadzenie wrogiej Polsce polityki Władysław Jagiełło odebrał ją w 1396. Później w połowie XV w. zamek w Mirowie przeszedł w ręce kolejnych rycerskich rodów. W 1442 r. dobra mirowskie nabył Piotr z Bnina i zapoczątkował rozbudowę zamku. W 1456 zamek mirowski wystawił 3 pieszych oraz wspólnie z zamkami: Ogrodzieniec, Bobolice i Bąkowiec wóz z 2 działami na wojnę trzynastoletnią jaka odbywała się pomiędzy państwem zakonu krzyżackiego a Koroną Królestwa Polskiego. Kontynuowali ją następni właściciele – Myszkowscy herbu Jastrzębiec, którzy nabyli zamek w 1489. Przenieśli oni do Mirowa swoją siedzibę rodową (pisząc się później „Margrabiami na Mirowie” – tytuł „Marchio de Mirow” nadał im papież w 1596 – chodziło im jednakże o inny Mirów zbudowany w 1592, od 1601 związany z Ordynacją Pińczowską). Za ich czasu zamek podwyższono oraz zbudowano wieżę mieszkalną. Jednakże ograniczone możliwości rozbudowy spowodowały, że Myszkowscy przenieśli się do nowej, wygodniejszej siedziby. Zamek przeszedł w ręce Piotra Korycińskiego, a następnie rodziny Męcińskich. Zamek w Mirowie mocno ucierpiał podczas potopu szwedzkiego, kiedy zniszczono znaczną część murów. Mimo podjętych przez właścicieli prac remontowych powoli popadał w ruinę i ostatecznie został opuszczony w 1787 r. W 2006 r. rodzina Laseckich – obecnych właścicieli zamku – rozpoczęła prace zabezpieczające, mające na celu ratowanie tego zabytku. Na zlecenie przedstawicieli rodziny, senatora Jarosława W. Laseckiego i jego brata Dariusza Laseckiego, rozpoczęto szereg badań, na podstawie których opracowywany był optymalny sposób zabezpieczenia ruin. Prace odbywają się pod nadzorem specjalistów. Obecnie nie jest możliwe zwiedzanie wnętrza zamku, który ze względu na zagrożenie, jakie stwarza dla turystów, musiał zostać ogrodzony. Docelowo zamek w Mirowie zostanie udostępniony dla ruchu turystycznego, planowana jest również częściowa rekonstrukcja zawalonych ścian. W zabezpieczonych i zaadaptowanych pomieszczeniach znajdzie się centrum obsługi turystycznej oraz muzeum.

 

Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin – sanktuarium maryjne znajdujące się w Żarkach, w dzielnicy Leśniów. Historia sanktuarium w Leśniowie jest związana z legendą, według której w 1382 r. zmierzający do Opola z Rusi książę Władysław Opolczyk postanowił zrobić postój na polanie opodal drewnianego kościółka. Wiózł on ze sobą ikonę Matki Boskiej Bełzkiej, obraz, który miał się stać ośrodkiem kultu maryjnego na Jasnej Górze lepiej znanego jako Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej oraz figurę Maryi z Dzieciątkiem na ręku. Jako że wędrowcy nie mieli picia, przeto modlili się przed wyruszeniem o siły na drogę i szczęśliwy powrót do Opola. Nagle stał się cud: Wtem rzeźba Maryi jakby złotą łuną się okryła. Z miejsca wskazanego ręka Dzieciątka, spod omszałego kamienia, wybiła krystaliczna struga wody, mieniąca się w słońcu srebrem i błękitem. Woda miała przy tym właściwości niezwykłe. Znużeni odzyskiwali siły, przemyte wodą rany natychmiast się goiły, chorzy odzyskiwali zdrowie... Wdzięczny za łaskę Maryi książę Władysław Opolski pozostawił świętą figurę w małym drewnianym kościółku Leśniowskim.  Drewniany kościół w Leśniowie istniał prawdopodobnie już w 1325 r. 16 maja 1706 r. właściciel Żarek Józef Męciński przyznał paulinom na mocy przywileju kościół wraz z drewnianym klasztorem, uprzednio przez dwa lata użytkowany przez zakon karmelitów bosych. W 1755 r. rozpoczęła się budowa murowanego klasztoru, która została ukończona w 1768 r. Przybudowano również kościół. W 1967 r. ks. Kardynał Stefan Wyszyński dokonał koronacji Matki Boskiej Leśniowskiej. Na uroczystości był również obecny Metropolita Krakowski, ks. Kardynał Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II. Dzięki staraniom tego ostatniego Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ustanowiła uroczystość Matki Boskiej Leśniowskiej w dniu 2 lipca, zatwierdziła także formularz mszy świętej ku czci Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin. 2 grudnia 2010 r., w godzinach popołudniowych skradziono z Sanktuarium pochodzące z 1746 r. korony, które zostały wykonane na zlecenie ówczesnego przeora Klasztoru – o. N. Raciborskiego przez złotnika z Częstochowy – Jan Szabelskiego. Zostały użyte przy oficjalnej koronacji w 1967 r. 2 lipca 2011 r. odbyła się rekoronacja figury, z użyciem nowych koron – poświęconych przez papieża Benedykta XVI podczas audiencji generalnej w środę 22 czerwca

 

Koszt 100 zł    (+ pieniądze na obiad dla chętnych).

Powrót na Gawronów 20 w Katowicach w godzinach wieczornych.