Pielgrzymka na Słowację

Słowacja – republika, jako samodzielna państwo istnieje dopiero dziewięć lat natomiast posiada wiele zabytków kultury sakralnej i architektury. Stanowi więc coraz częściej obiekt zainteresowania turystycznego, sportowego (wspaniałe ośrodki narciarskie) i leczniczego.

Właśnie w mroźny styczniowy poranek o godzinie 6,30 zbieramy się przed kościołem na ul. Gawronów, by po błogosławieństwie „na szczęśliwą drogę”, udzielonym przez ks. Wojtka, ruszyć na następna pielgrzymkę organizowaną przez ks. Proboszcza, dziś we współ-uczestnictwie z ks. Bartkiem z parafii św. św. Apostołów Piotra i Pawła z Świętochłowic. Witamy zaprzyjaźnioną grupę pielgrzymów i ruszamy w kierunku Szasztyna w Słowacji.

Narody czczą Matkę Bożą według własnego wizerunku i własnej tradycji. U Francuzów zwana jest Notre Dame czyli Nasza Pani, U Niemców - Jungfrau czyli Młoda Panienka, u Węgrów – Magna Regina Hungariae – Wielka Królowa Uhorska, u Słowaków – Siedmiobolesna, bo naród, który wiele wycierpiał chce mieć patronkę Cierpicielkę, która najlepiej rozumie jego boleści.

Odwiedzamy „Slovensky Betlehem” w Rajecka Lesna. Miejscowość nosi tę nazwę od 1948 roku. Wcześniej nosiła nazwę Frivald (co świadczy o licznych osadnikach niemiec-kich). Jest to mała miejscowo ść ( 1350 obywateli), leżąca u podnóża Małej Fatry i ok. 5 km na połódniowy wschód od miasta Rajec w okręgu Żylinai przynależy do diecezji Nitra. Pierwsze wzmianki o osadzie Frivald znajdują się w liście siedmiogrodzkiego wojewody Cibora gdzie ludność już od 13 wieku czczi Matkę Bożą patronkę i orędowniczkę narodu słowackiego. Dwa razy w roku z modlitwami, śpiewem i ozdobioną figurą Matki Boskiej przychodzą pielgrzymi do parafialnego kościoła cudownej figury Matki Bożej frywaldzkiej z XVI wieku. Dnia 1 maja 1994 roku na prośbę księży i wiernych, oraz na wniosek Jego Eminencji Jana Chryzostoma kardynała Korca, biskupa Nitry, Kongregacja o Bożym Kulcie, na polecenie Ojca św. Jana Pawła II, nadała pielgrzymiemu kościołowi parafialnemu p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny tytuł Bazyliki Mniejszej.

W głównym ołtarzu, w centralnym miejscu ustawiona jest figura Matki Boskiej, która na prawej ręce trzyma Pana Jezusa, a On prawą ręką pozdrawia wierzących W ręce lewej Matka Boża trzyma berło królewskie. Obie postacie na głowach posiadają złote królewskie korony. Forma rzeźby i sposób zobrazowania Madonny pozwala przypuszczać, iż pochodzi Ona z początku XVI wieku.

Maryjna twarz obrazuje ideał urody wczesnego gotyku. Twarz Dzieciątka przedstawiona jest z szerokim czołem i krótkimi włosami. Charakterystyczną cechą tej figury jest jakoby brak komunikacji między Matką a Synem. Obie twarze zwrócone są w kierunku widza. Złotą koroną i berłem żelaznym twórca wskazuje, że jest Ona Królową Niebios.